บทที่ 112 หลุมสีฟ้า

“นี่ นายจะพาฉันไปไหนกันแน่” อัลเบอร์ตาถาม น้ำเสียงเจือความหงุดหงิด

เอสิบแปดหยุดเดินแล้วหันมาเผชิญหน้ากับเธอ “เราใกล้จะถึงแล้ว” เขาพูด พยายามทำน้ำเสียงให้ดูน่าเชื่อถือ “เธอเหนื่อยหรือเปล่า ถ้าเหนื่อย เราพักกันก่อนก็ได้นะ”

“ข้างหน้ามีอะไร” อัลเบอร์ตาซักไซ้ ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องผ่านไปง่ายๆ

“เดี๋ยวเธอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ